Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Βγάλτε το φελλό!



Το άνοιγμα μιας φιάλης κρασιού απαιτεί πέντε πράγματα: ένα καλό ανοιχτήρι, αργές κινήσεις, υπομονή, υπομονή και υπομονή...
Μπορεί τα βιδωτά πώματα να έχουν καταστήσει το άνοιγμα μιας φιάλης... παιχνιδάκι, ωστόσο η συντριπτική πλειονότητα των μπουκαλιών εξακολουθεί να είναι κλεισμένη με φελλούς, συνθετικούς ή φυσικούς. Με εκατοντάδες σχήματα, σχέδια και χρώματα διαθέσιμα στην αγορά, η απόκτηση ενός ανοιχτηριού είναι για τους περισσότερους θέμα αισθητικής· για τους ίδιους τους φελλούς, όμως, είναι θέμα ουσίας! Συνεπώς, επιλέγουμε πάση θυσία ένα ανοιχτήρι που να διαθέτει κυλινδρική και όχι πεπλατυσμένη σπείρα, με πολύ αιχμηρή απόληξη. Αποφεύγουμε όλα εκείνα που υπόσχονται με οποιονδήποτε τρόπο εύκολο άνοιγμα. Και παρόλο που στην αρχή ίσως μας φανούν δύσχρηστα και τρομακτικά, είναι προτιμότερα τα σπαστά ανοιχτήρια με δύο σκάλες, που χρησιμοποιούν και οι οινοχόοι.
Δυστυχώς, ακόμα και οι πλέον λεπτοί χειρισμοί δεν μπορούν μερικές φορές να αποτρέψουν την καταστροφή. Αν ο φελλός κοπεί στη μέση, αφαιρούμε το πάνω κομμάτι και εισάγουμε τη σπείρα σ’ αυτό που έχει μείνει στο στόμιο, έχοντας βγάλει τελείως την κάψουλα, για καλύτερο έλεγχο της «επέμβασης». Με χειρουργικές κινήσεις τραβάμε το φελλό προς τα πάνω, χωρίς να χρησιμοποιούμε τις σκάλες του, αλλά κρατώντας το ανοιχτήρι σε σχήμα Τ.
Αν ο φελλός έχει θρυμματιστεί στο κέντρο, προσπαθούμε να εισαγάγουμε τη σπείρα στην άκρη που βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση, ελπίζοντας ότι θα μπορέσουμε να τον αφαιρέσουμε κρατώντας το ανοιχτήρι κοντά στα τοιχώματα.
Σε περίπτωση διάλυσης, μόνη λύση είναι η μετάγγιση του κρασιού σε καράφα, με τη βοήθεια ενός χωνιού με μεταλλική σήτα. Οποιουδήποτε είδους φιλτράρισμα απαγορεύεται διά ροπάλου· στη χειρότερη περίπτωση, αφαιρούμε τα θρυμματισμένα κομμάτια του φελλού μέσα από το ποτήρι με ένα κουταλάκι! Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου